دوست ، رفیق ، همراهت مبارک پسر!

چیزی که میخوام الان برات تعریف کنم چندتا تا معنی مختلف داره امیر علی من. پس مردونه رو به روم بشین تا بهت بگم:

آدمها تو زندگیشون به همراه احتیاج دارند. به هم صحبت. کوچکتر که باشی - مثل حالا- به همبازی احتیاج داری. به اینکه سر یک ماشین مک کویین با همبازی ات دعوا کنی و از گریه و شکست در پس گرفتن ماشینت دنیا برایت به آخر برسه و دو دقیقه بعد بخندی. حالا اگر این همبازی هم خونت باشه ، میشه روش برای تمام عمر حساب کنی. مثل بابا که برای تمام عمر کوهت هست و پشتت. مثل مامان که برای تمام عمرش ، عمرش هستی و جونش.

اول اینکه وقتی این موجود کوچولو دنیا بیاد تو نزدیک سه ساله ات هست و هنوز معنی اون تو دنیا برات بی معنیه

دوم اینکه وقتی یک هفته بگذره تو احتمالن کمی حسودی کنی و اون بدترین معنی دنیا رو برات بده

سوم اینکه وقتی اون دو سالش بشه تو تازه میفهمی وقتی تو پذیرایی 40 متری خونه میخوای توپت رو شوت کنی ، چه خوبه که یکی هم قد و هیکل خودت رو به روت ایستاده و جواب شوتت رو با هیجان و خنده میده.

چهارم اینکه وقتی بری مدرسه میبینی تو مسیر مدرسه و زنگهای تفریح و ...

پنجم اینکه توی یک کتاب خوندم رابطه پدر و مادر هرچقدر هم سعی کنند برای فرزندشون رفیق و همبازی باشند ، باز با فرزندان یک رابطه طولی و توام با اقتدار دارند. در حالیکه فرزندان به یک رابطه عرضی و برابر مثل خواهر و برادری که نزدیک به سن خودشون باشه احتیاج دارن.

ششم اینکه...

هزارم اینکه پسرم تولد "برادرت" پیشاپیش مبارک. من به معناهای خوب این تولد فکر میکنم و میدونم تو ارشد منی و حامی اون و دوست اون. پس از همین اول برای برادرت رفیق باش مامی جون ، رفیق!