شاعر جان!

امروز به طور اتفاقی فهمیدم تو از خودت شعر میگی و میخونی. داشتی با ماشینهات بازی میکردی و آواز میخوندی:

راننده ، راننده

من رو ننداز تو چاله

فرمون رو محکم بگیر

چاله خطرناکه

چاله تصادف داره

بهت گفتم این شعر رو مریم جون تو مهد بهت یاد داده؟

گفتی نه.

گفتم پس از کجا یاد گرفتی؟

گفتی از خودم!

ازونجایی که قافیه و ردیف و وزن شعر خیلی میزون نیست حدس زدم واقعن باید مال خودت باشه. چند ساعت بعد ازت خواستم دوباره شعر راننده ، راننده رو بخونی. گفتی یادم نیست! در صورتیکه شعرهای مهد یا مامان جون رو همیشه وقتی ازت میخوام تکرار کنی با هیجان بیشتری تکرار میکنی.

نمیدونم اتفاقی بود یا نه اما میخوام روت زوم کنم و ببینم این اتفاق تکرار میشه شاعر جان یا نه.